Kategoria badania:

Badania laboratoryjne – diagnostyka immunologiczna / alergologia

Krótki opis badania:

Immunoglobulina E (IgE) to rodzaj przeciwciała produkowanego przez układ odpornościowy w odpowiedzi na kontakt z alergenami, pasożytami oraz w niektórych chorobach immunologicznych. Oznaczenie całkowitego stężenia IgE we krwi pozwala na ogólną ocenę reaktywności alergicznej organizmu i jest przydatne w diagnostyce alergii, astmy atopowej, atopowego zapalenia skóry, a także zakażeń pasożytniczych. Badanie IgE całkowitego często stanowi pierwszy krok przed diagnostyką IgE swoistych (alergenów konkretnych).

Kiedy warto wykonać badanie IgE całkowitego?

• Przy podejrzeniu alergii wziewnej, pokarmowej lub kontaktowej.
• W przypadku nawracającego kataru siennego, kichania, łzawienia oczu, kaszlu, duszności.
• Przy objawach atopowego zapalenia skóry, pokrzywki, egzemy, świądu skóry.
• W diagnostyce i monitorowaniu astmy oskrzelowej (szczególnie atopowej).
• U dzieci z nawracającymi infekcjami górnych dróg oddechowych i objawami uczulenia.
• W diagnostyce zakażeń pasożytniczych (szczególnie w przypadku eozynofilii).
• W ocenie predyspozycji alergicznej przed rozpoczęciem immunoterapii alergenowej.

Przygotowanie do badania:

• Badanie nie wymaga bycia na czczo, ale najlepiej wykonać je rano.
• Nie trzeba odstawiać leków przeciwhistaminowych ani glikokortykosteroidów – ale warto poinformować lekarza o ich stosowaniu.
• Unikać intensywnego wysiłku fizycznego przed badaniem.
• Nie wykonywać badania w trakcie ostrej infekcji – może wpływać na poziom IgE.

Więcej informacji

Normy poziomu IgE całkowitego:

• Dorośli: < 100–150 IU/ml
• Dzieci: normy zależne od wieku – mogą być wyższe, szczególnie w okresie niemowlęcym i dziecięcym
  Zakres referencyjny może się różnić w zależności od laboratorium.

Co oznacza podwyższony poziom IgE całkowitego?

• Alergie atopowe – np. alergiczny nieżyt nosa, astma alergiczna, AZS, alergia pokarmowa.
• Zakażenia pasożytnicze – np. glistnica, owsica, tasiemczyca.
• Choroby skóry – pokrzywka, egzema.
• Choroby autoimmunologiczne i nowotwory – np. zespół hiper-IgE, chłoniaki, zespół Joba.
• Czynniki środowiskowe – dym, kurz, zanieczyszczenia, długotrwały kontakt z alergenem.
• Podwyższone IgE nie wskazuje na konkretny alergen – wymaga dalszej diagnostyki (testy swoiste IgE, testy skórne).

Co oznacza prawidłowy lub niski poziom IgE?

• Brak skłonności do reakcji alergicznych IgE-zależnych, ale nie wyklucza całkowicie alergii – np. alergii IgE-niezależnej lub nietolerancji pokarmowej.
• Brak infekcji pasożytniczej.
• W przypadku silnych objawów mimo prawidłowego IgE warto wykonać IgE swoiste, testy skórne lub konsultację alergologiczną.

Wskazówki końcowe:

IgE całkowite to nieswoisty, ale czuły marker alergii i pasożytniczych infekcji. Podwyższony poziom sugeruje skłonność do reakcji alergicznych, ale nie wskazuje, na co konkretnie organizm reaguje – dlatego w przypadku dodatniego wyniku konieczne może być oznaczenie IgE swoistych (np. pyłki, kurz, mleko, jaja, sierść) lub wykonanie testów skórnych. Wynik należy zawsze interpretować w połączeniu z objawami klinicznymi i historią pacjenta.