Tężyczka to schorzenie związane z nieprawidłowościami w funkcjonowaniu układu nerwowo-mięśniowego. Może występować w różnych postaciach i być związana z niedoborami elektrolitów, takich jak wapń czy magnez. Charakteryzuje się objawami somatycznymi oraz psychicznymi, co często prowadzi do mylnej diagnozy. W artykule omówimy, co wywołuje tężyczkę, jakie są jej objawy, jak wygląda diagnostyka oraz leczenie, a także porównamy możliwości leczenia prywatnie i w ramach NFZ.
Główną przyczyną tężyczki są zaburzenia elektrolitowe, takie jak niedobór wapnia czy niedobór magnezu. Tężyczka może wystąpić w przebiegu różnych chorób, takich jak niedoczynność przytarczyc, a także na skutek hiperwentylacji lub przyjmowania niektórych leków. Wyróżnia się dwa główne rodzaje tężyczki:
Pierwsze objawy tężyczki bardzo często związane są z występowaniem skurczów mięśni, które mogą obejmować różne partie ciała, w tym mięśnie twarzy czy klatki piersiowej. Charakterystycznym objawem jest mimowolny skurcz mięśni twarzy, znany jako objaw Chwostka. Występuje on po lekkim uderzeniu w nerw twarzowy, co powoduje wyraźny i niekontrolowany ruch mięśni. Innym objawem mogą być intensywne skurcze mięśniowe, które potrafią dotykać większych grup mięśniowych, wywołując silny dyskomfort i utrudniając codzienne funkcjonowanie. Warto również zwrócić uwagę na objawy psychiczne, które mogą towarzyszyć tężyczce. Pacjenci często skarżą się na nagłe ataki paniki, uczucie nadpobudliwości nerwowej czy lęk. Niestety te objawy sprawiają, że tężyczka może być mylona z innymi schorzeniami, dlatego tak istotne jest odpowiednie podejście diagnostyczne.
Atak tężyczki objawia się intensywnymi skurczami mięśni, często z towarzyszącymi objawami somatycznymi i psychicznymi. Możliwe są też objawy tężyczki z objawami towarzyszącymi, takie jak duszność spoczynkowa, bóle mięśniowe czy bóle głowy. Podczas napadu tężyczki może dojść do skurczów skrzeli lub krtani, co powoduje trudności z oddychaniem. Pojawić się mogą mimowolne ruchy mięśni oraz skurcze mięśni klatki piersiowej, które nasilają uczucie lęku.
Diagnostyka tężyczki opiera się na badaniach laboratoryjnych oraz elektrofizjologicznych, które pozwalają na precyzyjne określenie przyczyny i charakteru zaburzeń. Bardzo duże znaczenie ma oznaczenie poziomu wapnia i magnezu w surowicy krwi, ponieważ niedobór tych pierwiastków jest najczęściej podstawową przyczyną rozwoju tężyczki. Dodatkowo, istotnym elementem diagnostyki jest pomiar stężenia wapnia zjonizowanego, który dostarcza bardziej szczegółowych informacji na temat równowagi elektrolitowej organizmu. W przypadkach bardziej skomplikowanych, takich jak tężyczka utajona, konieczne może być przeprowadzenie elektromiografii. To badanie pozwala na ocenę aktywności elektrycznej mięśni i wykrycie ukrytych zaburzeń w ich funkcjonowaniu. Obserwacja mimowolnych skurczów mięśni po ucisku mankietem ciśnieniomierza lub reakcja mięśni twarzy na drażnienie nerwu są kolejną częścią diagnostyki. Ostateczna diagnoza wymaga również dokładnego zrozumienia przyczyn niedoboru wapnia lub magnezu. W tym celu analizuje się historię medyczną pacjenta, uwzględniając takie czynniki jak niedoczynność przytarczyc, dieta czy przyjmowanie leków. Kompleksowa diagnostyka jest konieczna jeśli zależy nam na skutecznym leczeniu i poprawie jakości życia pacjenta.
Leczenie tężyczki zależy od przyczyny wystąpienia objawów tężyczki. Najczęściej stosuje się suplementację wapnia i magnezu, a w przypadkach związanych z niedoczynnością przytarczyc, podaje się odpowiednie leki hormonalne. Ważnymi elementami terapii jest regularne uzupełnianie niedoborów magnezu i wapnia, kontrola innych zaburzeń elektrolitowych oraz leczenie chorób podstawowych, takich jak niedoczynność przytarczyc czy hipomagnezemia. W przypadku ataków paniki lub objawów psychicznych konieczne może okazać się wsparcie psychoterapeutyczne.
Polecamy przeczytać: Kiedy do endokrynologa?
Pacjenci z tężyczką często rozważają leczenie prywatne. Wybór endokrynologa prywatnie w Katowicach może być korzystniejszy ze względu na krótsze terminy oczekiwania i większą dostępność specjalistycznych badań. Główne korzyści leczenia prywatnego to szybsza diagnostyka i wdrożenie leczenia, dostęp do zaawansowanych badań, takich jak badanie poziomu wapnia zjonizowanego czy elektromiografia, oraz indywidualne podejście do pacjenta. Natomiast leczenie na NFZ zazwyczaj wybierane jest przez osoby, którym nie zależy na czasie i szukają oszczędności. Nie można jednak zapomnieć o tym, że w przypadku zdrowia lepiej nie zwlekać i widząc u siebie niepokojące objawy, należy zwrócić się o pomoc do specjalisty tak szybko, jak to możliwe.
Warto przeczytać: Choroba hashimoto – objawy.
Tężyczka to schorzenie, które może znaczną wpływać na jakość życia pacjenta. W przypadku tego schorzenia bardzo ważne jest wczesne rozpoznanie, zwłaszcza w przypadku tężyczki utajonej, oraz odpowiednie leczenie, dostosowane do przyczyn wystąpienia choroby. Zachęcamy do konsultacji z endokrynologiem prywatnie w Katowicach, by szybko i skutecznie zdiagnozować oraz wyleczyć tę chorobę.