Na skróty:
ToggleBadania laboratoryjne – diagnostyka biochemiczna
Badanie poziomu potasu (K) w surowicy krwi pozwala ocenić równowagę elektrolitową organizmu. Potas jest kluczowym minerałem, który odgrywa ważną rolę w przewodnictwie nerwowym, pracy mięśni (w tym serca) oraz utrzymaniu prawidłowego ciśnienia osmotycznego. Zarówno podwyższony, jak i obniżony poziom potasu może prowadzić do poważnych zaburzeń rytmu serca, osłabienia mięśni i innych groźnych powikłań zdrowotnych. Większość potasu w organizmie wchłaniania jest przez nerki, a choroby nerek powodują zmniejszenie jego wchłaniania zwrotnego.
Potas jest kluczowym elektrolitem regulującym pracę mięśni i serca, dlatego jego poziom jest rutynowo sprawdzany u osób z chorobami układu krążenia i zaburzeniami gospodarki wodno-elektrolitowej. Zaburzenia hormonalne, np. choroby nadnerczy również mogą wpływać na gospodarkę elektrolitową, dlatego warto wykonać w takim przypadku badanie stężenia potasu we krwi.
Często stosowane leki które mogą wpłynąć na poziom potasu we krwi to np. leki na nadciśnienie – ACE-inhibitory czy blokery receptora angiotensyny.
Zakres referencyjny potasu w surowicy wynosi:
3,5–5,1 mmol/l
Podwyższony poziom potasu może wskazywać na:
Wysokie stężenie potasu może prowadzić do groźnych zaburzeń rytmu serca, a w skrajnych przypadkach – zatrzymania akcji serca. Nie należy jednak przesadnie się bać, ponieważ zdarza się, że wynik powyżej normy wynika z nieprawidłowego pobrania próbki krwi. Najlepiej w takiej sytuacji skonsultować wynik z lekarzem.
Obniżony poziom potasu może być wynikiem:
Hipokaliemia objawia się osłabieniem, skurczami mięśni, uczuciem kołatania serca, a w ciężkich przypadkach może prowadzić do porażenia mięśni i zaburzeń rytmu serca.
Prawidłowy poziom potasu jest niezbędny do zachowania zdrowia, dlatego wszelkie odchylenia od normy powinny być skonsultowane z lekarzem, który zleci odpowiednią diagnostykę i ewentualne leczenie.